'Cat on a hot tin roof'

02/01/10

‘Cat on a hot tin roof’ - teitl drama sydd wedi fy hudo ers blynyddoedd, ond byth wedi cael y cyfle i weld cynhyrchiad ohoni. Gyda’r fath heip yma yn Llundain am gynhyrchiad ‘heriol’ a ‘gwahanol’ y cast cwbl groenddu o’r ddrama, doedd na ddim dewis ond mynd draw i’r Novello i’w gweld hi.

Mae gwaith Tennessee Williams yn nodedig am fod yn heriol, wrth archwilio gwendidau’r teulu a’r cyfrinachau cudd sy’n ddigon i’w chwalu - fel sy’n digwydd i’r teulu Pollitt ar eu Stad deuluol yn Mississippi. Dyma’r ddrama dair act draddodiadol, ac yn y traddodiad gorau posib, mae yma osod a phlannu’r stori yn yr act gyntaf wrth i’r gath dinboeth ‘Maggie’ (Sanaa Lathan) chwydu ei hareithiau geiriol wrth ei gŵr ‘Brick’ (Adrian Lester). Bôn y cyfan yw awydd ac angen ‘Maggie’ i gael perthynas rywiol gyda’i gŵr sy’n gyn-beldroediwr, ond yn methu cyflawni ei hanghenion corfforol. Ar achlysur pen-blwydd y penteulu, yr enwog ‘Big Daddy’, mae pawb yn prysur baratoi at y parti. Boddi ei hun mewn diod yw’r unig beth y mae ‘Brick’ am ei ddathlu, a gyda’r brawd arall yn prysur geisio etifeddu’r stad, mae gwreiddiau’r chwalu yn amlwg. I ganol y berw y daw un o’r enwau mawr sy’n denu sylw i’r cwmni sef Phylicia Rashad, sy’n fwy cyfarwydd fel y fam o’r gyfres enwog ‘The Cosby Show’. ‘Big Mama’ yw’r teyrn arall, sy’n adlais o’r ‘Maggie’ f’engach, gyda’r ddwy wedi sodro eu hunain wrth galon y teulu, fel y gath yn nheitl y ddrama, er gwaetha gwres y dadlau.

Gwan o ran perfformiadau oedd yr ail act, wrth i’r dadau ddechrau edwino, a’r esboniad dros fethiant y gŵr i orwedd gyda’i wraig, a’r eglurhad dros y diota a’n angen am ddianc yn ddwfn i’w fedd-dod. James Earl Jones, seren arall y cwmni, yw’r penteulu ‘Big Daddy’, a sgwrs di-flewyn ar dafod rhwng y tad a’r mab sy’n rhoi inni’r cefndir am berthynas ‘annealladwy’ ‘Brick’ gyda’i gyfaill ‘Skipper’. Perthynas a barrodd i ‘Skipper’ gyflawni hunanladdiad, a’r awgrym gwrywgydiol i wrthod caniatâd i’r ddrama wreiddiol gael ei pherfformio yn Llundain, yn y Pumdegau.

Diolch byth am hydref y drydedd act, wrth i’r cyfan ddod i ben, a’r gwirionedd am ganser y tad beri i bethau syrthio i’w lle. Yma y gwelais fawredd y cynhyrchiad, yn yr olygfeydd sensitif rhwng y tad a’r fam, a’r wraig a’i gŵr. I’r rhai sy’n fwy cyfarwydd â’r fersiwn ffilm gydag Elizabeth Taylor, rhaid imi fod yn onest â chyfaddef fod diwedd gwreiddiol y ddrama yn llawer gwell.

Er gwaetha’r set chwaethus, a goleuo gwan David Holmes, yr enwau mawr o Broadway a’r don o eiriau da sydd wedi’i datgan am y cynhyrchiad, siomedig oedd y cyfan imi. Allwn i weld mawredd y ddrama, ond yn anffodus, doedd anallu'r Bnr Earl Jones i lefaru’n glir, a chyfarwyddo syrffedus Debbie Allen ddim yn ddigon i gadw’m sylw, a’m llygaid yn agored.

Yn wahanol i’r gath, doedd gwres y to tin ddim yn ddigon i’n nghadw i’n fy sedd, na’r awydd i aros yno, waeth pa mor anodd oedd y drasiedi o’m blaen.

Mwy wrth ymweld â www.catwestend.com