'Wicked'

Y Cymro – 18/11/11

Draw yn yr Apollo wedyn, a fy mhumed ymweliad â’r sioe ‘Wicked’ sydd, yn anffodus, yn gwaethygu a gwanio bob tro rwy’n ei weld. Roedd y wefr o weld y gwreiddiol nol yn 2006 yn brofiad nas anghofiaf, gyda’r llwyfan a’r set enfawr yn llawn o liw, actorion a’r gerddoriaeth yn gyfoethog o synau cerddorfa lawn. Bellach, bychan yw’r ensemble a sain yr allweddellau rhad yn ceisio efelychu mawredd y miwsig. Mynd yn fwy a mwy ifanc mae’r cwmni yn ogystal, sy’n golygu bod llawer o’r actorion presennol heb aeddfedu’n iawn i hawlio’u cymeriadau. Roedd hi mor amlwg eu bônt fel peiriannau bychan yn ail-adrodd y symudiadau a’r dawnsfeydd, gair am air, yn fecanyddol o syrffedus a diddychymyg.

Yn anffodus, doedd Marc Evans ddim gwell. Wedi gweld Adam Garcia a Lee Mead, y ddau yn llawer mwy profiadol i bortreadu’r llanc ifanc golygus ‘Fiyero’, doedd y waw factor ddim ar gyfyl perfformiad fflat, undonog a phlastig Evans.

Diolch byth am gadernid a gwreiddioldeb Rachel Tucker, sydd wedi llwyddo i ddod â’i phersonoliaeth Gogledd Iwerddon bigog i’r brif rôl ‘Elphaba’, y wrach ddrwg werdd, sy’n ennill y dydd, ar ddiwedd y sioe.

Mae’r ddwy sioe i’w gweld ar hyn o bryd yma yn Llundain, ac os ymwelwch chi â’r wefan ‘munud olaf’ (cyfieithwch ac ychwanegwch ‘.com’ ar ei ddiwedd!), falle gewch chi fargen, mor rhad â £35 am y seddi gorau.