'Salsa!'

Y Cymro – 19/8/11

‘Salsa!’ sef cyd-gynhyrchiad rhwng Theatr na-Nog a Theatr Mwldan oedd yr ail gynhyrchiad imi’i weld yn ystod yr wythnos. Doeddwn i ddim yn siŵr beth i’w ddisgwyl a bod yn onest, gan wybod y byddai rhyw gymaint o’r elfen ddawns yn rhan o’r sioe. Wrth adael y Stiwt yn y Rhos, doeddwn i fawr callach, petawn i’n onest. Roedd y deunydd yn rhy denau i fod yn ‘ddrama’, ac felly rhaid ei ddisgrifio fel ‘cyflwyniad’ neu ‘sioe’. Gwendid y cyfan imi’n bersonol oedd y diffyg deunydd. Yr hyn a gafwyd oedd cyfres o olygfeydd o ddialog diniwed gan gymeriadau ystrydebol, gyda thocyn helaeth o ddawnsio ‘ballroom’ amatur rhwng pob golygfa. Doedd y dawnsio ddim yn ddigon rhywiol a thrawiadol i fod yn effeithiol, a doedd y dialog a’r stori ddim yn ddigon dwfn a dirdynnol i’m swyno.

Hanes pedwar cymeriad sy’n cwrdd a’i gilydd mewn dosbarthiadau Salsa yw canolbwynt y cyfan; pedwar cymeriad sdoc sydd i gyd yn dioddef o unigrwydd neu iselder, ac sy’n crefu am rywbeth i lenwi a gloywi eu bywydau llwm. Er cystal oedd perfformiadau Phyl Harries, Betsan Llwyd, Llinos Daniel a Carwyn Glyn, a choreograffi a dawnsio Laura Clements, doedd hyd yn oed y Tapas a’r gwahoddiad i ddawnsio ar y diwedd, ddim yn ddigon i godi fy nghalon drom.

Does gen i ddim amheuaeth fod y noson yn adloniant pur i rai, a fwynhaodd y profiad o wylio’r dawnsio a’r safonau cynhyrchu uchel iawn, sy’n gyfeiliant i’r sioe. Ond yn absenoldeb arlwy safonol o Ddramâu yn yr Ŵyl eleni, roedd hon, (ynghyd a Bara Caws) yn boenus o embaras, mewn cyfnod o wir angen am arweiniad a gweledigaeth theatrig.

Mr Gruffydd, mae eich angen yn fawr...!

Bydd y ddwy ddrama yn teithio yn yr Hydref.