'Phedre'

28/08/09

Does na'm owns o amheuaeth gen i mai'r Groegiaid oedd y Meistri am greu dramau. Ymhob drama mae'r gwirioneddau am fywyd a'r negeseuon oesol sy'n dal eu tir hyd heddiw. Peryglon unbeniaeth, ffawd, cariad a chasineb a'r cyfan yn cael ei lunio a'i reoli dan law y duwiau. Does ryfedd felly bod cynifer o ddramodwyr eraill wedi benthyg eu chwedlau a'u cymeriadau trasig, gan roi gwedd newydd ar eu hen hanes.

Niferus hefyd yw'r cannoedd o gynhychiadau sy'n cyrraedd llwyfannau Llundain yn flynyddol, a chanran ohonynt ar y llwyfan cenedlaethol.

'Phedre' o waith Jean Racine, wedi'i ddiweddaru gan Ted Hughes yw'r cynhyrchiad diweddara i swyno (neu syrffedu?) cynulleidfaoedd y Lyttelton. Y foniddiges Helen Mirren sy'n portreadu'r frenhines wallgo sydd wedi syrthio mewn cariad gyda'i llysmab, 'Hippolytus' (Dominic Cooper). Er gwaethaf rhybuddion a chyngor annoeth ei nyrs, 'Oenone' (Margaret Tyzack) dewis i ddatgan y gwirionedd am ei theimladau wna 'Phedre', wedi derbyn y newyddion am farwolaeth y brenin, 'Theseus' (Stanley Townsend) sef ei gwr a thad ei 'chariad'. Yn wahanol i'r driniaeth arferol o'r chwedl, yn yr addasiad yma, mae 'Hippolytus' hefyd dros ei ben a'i glustiau mewn cariad gyda 'Aricia' (Ruth Negga), gorwyres 'Erechteus', cyn frenin Athen. Dyma haen ychwanegol i orffwylledd y frenhines a'i mab, wrth i serch a chariad beri i'r naill ddinistrio'i gilydd. Gyda'r newyddion fod y brenin yn fyw, a dychweliad 'Thesus' i'r llys brenhinol, aiff pethau o ddrwg i waeth, wrth i'r gwirionedd gael ei wyrdroi, sy'n arwain y cyfan at y drasiedi deuluol hon.

Heb os, Helen Mirren sy'n dennu, ac yn wir wedi sicrhau gwerthiant y tocynnau ers misoedd. Roedd ei pherfformiad yn drydannol o effeithiol, o'i cham cyntaf ar y llwyfan o lys tywodlyd, hyd ei marwolaeth edifarhaus trwy wenwyn. Anodd credu gallu unrhyw actor i fynd a chynulleidfa ar y daith drasiediol ddramatig hon yn nosweithiol. Felly hefyd gyda'i morwyn, neu'i nyrs 'Oenone', wrth i Margaret Tyzack a Mirren orfod cynnal talpiau helaeth o'r ddrama, wrth egluro cefndir epig y stori, ac atgoffa'r gynulleidfa o hanes Groeg, a ffawd y duwiau ar bob cymeriad.

Cryf hefyd oedd y bonheddwyr brenhinol, gyda Dominic Cooper yn cyfleu'r tywysog bonheddig i'r dim, yn cael ei rwygo rhwng cariad ei llysfam a'i wir gariad, 'Aricia'. Roedd ei bresenoldeb yn llygad yr haul ar gychwyn y ddrama yn effeithiol, a'r chwys yn diferu ar ei freichiau yn arwydd o'r gwres a'r dagrau sydd i ddod. Pan gamodd y bonwr Stanley Townsend i'r llwyfan fel y brenin, yn dychwelyd wedi bod ar goll am chwe mis, roedd ei osgo, maint ei gorff, a'i wedd barfol a boliog yn taro deuddeg. Bron na allwn i gydymdeimlo a'r frenhines wrth geisio porfa brasach i'w diddanu! Dyma un o gewri Groeg, yn ail i 'Hercules', ac roedd portread Townsend yn dderbyniol iawn, wrth erfyn am i'r duwiau ei gynorthwyo.

Gosodwch y cyfan oddi mewn i set greigiog, tywodlyd o furiau moel Bob Crowley a goleuo heulog Paule Constable, ac mae cynhyrchiad Nicholas Hytner yn taro deuddeg. Falle bod dwyawr o ddialog barddonol Ted Hughes a llwyfan moel, di ddigwydd Hytner yn. syrffedus i lawer, ond yn swynol imi.

Yn anffodus, bydd y cynhyrchiad wedi dod i ben yn Llundain erbyn ichi ddarllen hwn, ond i'w weld yn Washington DC, UDA ddiwedd mis Medi!